Subscribe to out newsletter today to receive latest news administrate cost effective for tactical data.

Let’s Stay In Touch

Shopping cart

Subtotal $0.00

View cartCheckout

شنت کبدی

شنت کبدی

Portosystemic (liver) shunt شنت کبدی (شانت پورتوسیستمیک)

شنت کبدی که به آن شنت پورتوسیستمیک (PSS) نیز می‌گویند در سگ ها رایج نیست اما اگر شما صاحب نژاد خاصی هستید یا سگتان به بیماری مبتلا شده است ما در ادامه مطلب شما را در رابطه بیماری آگاه میکنیم.

شنت کبدی

شنت کبدی (شانت پورتوسیستمیک)

اول باید آناتومی و فیزیولوژی سگ را مرور کنیم

شبکه ای از سیاهرگ ها (به نام سیستم پورتال) خون را از دستگاه گوارش خارج می کند. این خون حامل مواد مغذی، هورمون ها و مواد زائد است و قرار است قبل از اینکه به بقیه بدن برود وارد کبد شود. کبد آنچه را که برای عملکرد صحیح بدن نیاز دارد می گیرد و همچنین خون را قبل از ارسال سم زدایی می کند.

شنت کبدی به عنوان گذرگاهی است که اجازه عبور جریان مواد بین دو ساختاری که معمولاً به هم متصل نیستند می دهد.

شانت پورتوسیستمیک، به طور خاص، یک رگ خونی (یا رگ‌های) غیر طبیعی است که سیستم «پورتال» را که دستگاه گوارش را تخلیه می‌کند به سیستم گردش خون «سیستمیک» متصل می‌کند که بقیه بدن را تغذیه می‌کند و در نتیجه کبد را دور می‌زند.

شنت کبدی

انواع شنت کبدی

شنت های پورتوسیستمیک کبدی می توانند مادرزادی یا اکتسابی باشند .

شنت مادرزادی

 شنت های مادرزادی بسیار شایع هستند و حدود 80% مبتلایان بیماری شانت پورتوسیستمیک هستند .

سگ ها معمولاً در سنین جوانی (کمتر3 سال) ایجاد می شود، برخی نژاد ها علل ژنتیکی اثبات شده است و در برخی نژادها مشکوک هستند.

نژادهایی که بالاتر از حد متوسط در معرض خطر برای شانت مادرزادی کبدی قرار دارند عبارتند از: یورکشایر تریر، داششوند، مالتیز، اشناوزر مینیاتوری، لهاسا آپسو، بیشون فریز، شیتزو، هاوانیز، پودل مینیاتوری، پکنیز ، بیگل ، تازی ایرلندی

شنت کبدی

 

 

شنت اکتسابی

شنت کبدی های اکتسابی معمولاً زمانی ایجاد می شوند که فشار خون در وریدهای متصل کننده دستگاه گوارش به کبد افزایش می یابد که اغلب به دلیل بیماری هایی که باعث ایجاد اسکار کبدی (سیروز) می شوند.

سگ های مبتلا به شانت اکتسابی کبدی در مقایسه با سگ هایی که تشخیص داده شده شانت مادرزادی دارند، در سنین بالاتر علائم را تجربه می کنند.

علائم شنت کبدی در سگ ها

سگ های مبتلا به شنت کبدی معمولاً ترکیبی از علائم زیر را دارند:

رشد ضعیف (شانت مادرزادی)

کاهش وزن

کم اشتهایی و/یا خوردن چیزهای غیرعادی

افزایش تشنگی و ادرار

مشکل در ادرار کردن یا وجود خون در ادرار به دلیل تشکیل سنگ مثانه

اسهال که ممکن است حاوی خون باشد

استفراغ، که ممکن است حاوی خون باشد

تغییرات رفتاری مانند کسالت ذهنی، خیره شدن خالی، دید ضعیف، بی ثباتی، چرخش و فشار دادن سر

تشخیص شنت کبدی در سگ ها

علائم فوق منحصر به شانت کبدی نیست و دامپزشک روند تشخیصی را با گرفتن شرح حال کامل، انجام معاینه فیزیکی و انجام برخی آزمایشات اولیه مانند آزمایش خون و آزمایش ادرار آغاز می کند. اگر او به شانت کبدی شک کند، آزمایشات اضافی ( آزمایش اسید صفراوی، سطح آمونیاک خون، رادیوگراف شکم، سونوگرافی شکم، و مطالعات تصویربرداری) برای رسیدن به تشخیص قطعی ضروری است .

 

 

درمان شنت کبدی در سگ ها

نوع شنت کبدی ، سن و وضعیت کلی آنها تعیین می کند که بهترین نوع درمان چیست.

 اکثر سگ های نژاد کوچک که شانت مادرزادی دارند فقط یک رگ خونی غیر طبیعی دارند که در خارج از کبد قرار دارد که بیشتر مستعد اصلاح جراحی هستند.

یک شنت منفرد که در داخل خود کبد قرار دارد در سگ های نژاد بزرگ شایع تر است و هنوز هم معمولاً با جراحی بهتر درمان می شوند، اما این روش کمی دشوارتر است.

سگ‌هایی که شنت‌های اکتسابی دارند، رگ‌های متعدد و غیرطبیعی دارند و ممکن است به دلیل بیماری زمینه‌ای، کاندیدای ضعیف‌تری برای جراحی باشند.

جراحی شنت‌های کبدی

جراحی شنت‌های کبدی بر روی مسدود کردن جریان خون از طریق عروق غیرطبیعی تمرکز دارد ، به صورتی که مقدار بیشتری از آن از طریق کبد عبور می‌کند که این فرآیند می تواند شامل استفاده از دستگاه هایی باشد که به طور خاص برای انجام این کار طراحی شده اند (مانند منقبض کننده های آمروید یا نوارهای سلفون که باعث باریک شدن رگ به مرور زمان می شوند) یا بستن عروق با مواد بخیه.

باید بدانیم اغلب موارد ، بدون اینکه سگ عوارض جانبی جدی مانند آسیب روده ایجاد کند، نمی توان رگ های غیرطبیعی را به طور یکباره مسدود کرد.

مدیریت پزشکی زمانی که جراحی به نفع سگ نیست یا زمانی که جراحی قادر به اصلاح کامل مشکل نیست، استفاده می شود. دامپزشکان معمولاً رژیمی را تجویز می کنند که فقط پروتئین کافی برای سگ داشته باشد که محصولات جانبی هضم پروتئین (مانند آمونیاک) را که می تواند علائم سگ را بدتر کند، کاهش می دهد. تحقیقات نشان می دهد که پروتئین سویا گزینه مناسب تری نسبت منابع پروتئین گوشت است، همچنین وعده های غذایی با تعداد بیشتر و حجم کمتر می تواند مفید باشد.

داروها همچنین نقش مهمی در مدیریت پزشکی شانت کبد دارند .

 در برخی موارد، آنتی بیوتیک ها برای تغییر جمعیت باکتری ها در روده ها و کاهش رشد بیش از حد باکتری های روده استفاده می شود.

لاکتولوز خوراکی، نوعی قند غیرقابل هضم، برای انتقال سریع مدفوع از طریق مجرای روده و کاهش PH در روده، که جذب آمونیاک را کاهش می دهد، استفاده می شود.

پیش آگهی برای شانت کبدی در سگ ها

اکثر سگ ها تقریباً بلافاصله با رژیم غذایی مناسب و دارو بهبود می یابند. حدود یک سوم از سگ هایی که تحت درمان پزشکی قرار می گیرند، عمر نسبتا طولانی خواهند داشت.

 متأسفانه، بیش از نیمی از سگ‌هایی که تحت درمان پزشکی قرار می‌گیرند، به دلیل علائم عصبی غیرقابل کنترل مانند تشنج، تغییرات رفتاری یا آسیب کبدی پیشرونده، ظرف ده ماه پس از تشخیص، کشته می‌شوند. سگ هایی که نیاز به مدیریت طولانی مدت پزشکی دارند معمولاً در زمان تشخیص مسن تر هستند، مقادیر آزمایش خون طبیعی تری دارند و علائم بالینی شدیدتری دارند.

سگ‌هایی که یک شانت تکی دارند، مخصوصاً آنهایی که خارج کبدی هستند در صورت جراحی پیش آگهی بسیار خوبی دارند.

اگر در مورد درفتگی لگن: خطری که نباید نادیده بگیرید بیشتر بدانید کلیک کنید.

:مقالات خارجی دیگر

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *