پاروویروس parvovirus
پاروویروس چیست؟
پاروویروس سگها (Canine Parvovirus) یک بیماری ویروسی بسیار مسری و خطرناک است که عمدتاً تولهسگها را مبتلا میکند، اما در مواردی سگهای بالغ نیز ممکن است دچار آن شوند. این ویروس بهسرعت در محیط پخش میشود و میتواند تا ماهها در خاک، سطوح، کفش یا لباس باقی بماند.
علائم بیماری پاروو در سگها
علائم بیماری اغلب ناگهانی ظاهر میشوند و در صورت عدم درمان فوری، میتوانند کشنده باشند. شایعترین علائم عبارتند از:
- اسهال شدید (معمولاً خونی یا بدبو)
- استفراغ مکرر
- بیحالی و ضعف شدید
- بیاشتهایی
- تب یا افت دمای بدن
- کمآبی (دهیدراسیون)
- افت شمار سلولهای سفید خون (در آزمایش خون)
نژادهای مستعد به پاروویروس
گرچه همه سگها در برابر پاروویروس آسیبپذیر هستند، برخی نژادها حساسیت بیشتری نسبت به این بیماری دارند، از جمله:
- روتوایلر
- دوبرمن پینشر
- لابرادور رتریور
- ژرمن شپرد
- بولداگ آمریکایی
- استافوردشایر تریر آمریکایی
تشخیص بیماری پاروویروس
تشخیص بیماری معمولاً بر اساس علائم بالینی و نتایج آزمایشها انجام میشود:
- تست سریع آنتیژن پاروو از نمونه مدفوع
- آزمایش خون کامل (CBC) برای بررسی کاهش گلبولهای سفید و کمآبی
- آزمایش بیوشیمی خون برای بررسی سطح الکترولیتها و عملکرد اندامها
درمان پاروویروس در سگها
درمان بیماری پاروو نیاز به مراقبتهای حمایتی فوری و تخصصی دارد. درمان در کلینیک شامل موارد زیر است:
- سرمتراپی برای جبران آب و الکترولیتها
- داروهای ضد تهوع و ضد اسهال
- آنتیبیوتیکها برای پیشگیری از عفونتهای ثانویه باکتریایی
- مراقبتهای ویژه و تغذیه حمایتی (در موارد شدید با تغذیه وریدی)
نکته مهم: هیچ داروی خاصی برای از بین بردن ویروس وجود ندارد؛ بنابراین درمان حمایتی و مراقبتهای بیمارستانی کلید نجات سگ مبتلا هستند.
پیشگیری از بیماری پاروویروس
پیشگیری از این بیماری بسیار آسانتر و کمهزینهتر از درمان آن است. مهمترین روشهای پیشگیری شامل:
- واکسیناسیون منظم تولهها و سگهای بالغبرنامه واکسیناسیون تولهها باید از ۶–۸ هفتگی آغاز شده و هر ۳–۴ هفته تا ۱۶ هفتگی ادامه یابد. سپس هر سال یادآور تزریق شود.
- جلوگیری از تماس تولههای واکسینهنشده با سگها یا محیطهای مشکوک
- رعایت بهداشت محیط، وسایل و کفشها
- قرنطینه تولههای تازه وارد تا کامل شدن برنامه واکسن
ضدعفونی محیط آلوده به پاروویروس
پاروویروس سگها بسیار مقاوم است و میتواند برای ماهها در محیط باقی بماند. تنها تمیز کردن سطح کافی نیست؛ بلکه ضدعفونی مؤثر و اصولی ضروری است.
مهمترین روشهای ضدعفونی محیط آلوده به پاروویروس:
- استفاده از محلولهای حاوی سفیدکننده (وایتکس / هیپوکلریت سدیم):نسبت ۱ قسمت وایتکس به ۳۰ قسمت آب (۳–۴٪) برای ضدعفونی سطوح، کف، قفس، لوازم غذا، دستشویی، اسباببازی و کفشها توصیه میشود. اجازه دهید محلول حداقل ۱۰ دقیقه روی سطح باقی بماند و سپس آبکشی کنید.
- ضدعفونی با محصولات دامپزشکی تأییدشده:مانند Virkon® S، Trifectant® یا Rescue® که بهطور اختصاصی برای نابودی ویروسهای مقاوم مثل پاروو طراحی شدهاند.
- شستوشوی دقیق لباسها، کفشها و دستها پس از تماس با سگ آلوده یا محیط مشکوک.
- دور ریختن و جایگزینی وسایلی که بهخوبی قابل ضدعفونی نیستند مانند برخی اسباببازیهای پارچهای یا جای خواب.
- تهویه و نور مستقیم آفتاب نیز به کاهش بار ویروسی در محیط کمک میکند، هرچند بهتنهایی کافی نیست
سخن پایانی
پاروویروس یکی از کشندهترین بیماریهای ویروسی در سگهاست، اما با آگاهی، واکسیناسیون صحیح و تشخیص زودهنگام، میتوان از تلفات و هزینههای سنگین درمانی جلوگیری کرد. اگر سگ یا تولهسگ شما دچار علائمی مشابه شد، سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید؛ تأخیر در درمان میتواند مرگبار باشد
برای دریافت و بهروری از بهترین درمان ها کافی است به مجموعه کلینیک های پاندا در سطح شهر اصفهان مراجعه کنید و از متخصصان ما بهرین مشاوره برای درمان را دریافت کنید. ما در تمامی مراحل درمان در کنار شما هستیم.
اگر در مورد درفتگی لگن: خطری که نباید نادیده بگیرید بیشتر بدانید کلیک کنید.